Marshall Tucker Band: "Live on Long Island 04-18-80"

 

Οι Αμερικανοί southern rockers, Marshall Tucker Band είχαν ως έδρα το Spartanburg της Νότιας Καρολίνας και ξεκίνησαν ως Toy Factory, στα τέλη της δεκαετίας του '60 και ο μύθος λέει ότι το όνομα τους το διάλεξαν χάριν σε ένα τύπο που κούρδιζε το πιάνο τους όταν έκαναν πρόβα σε μία αποθήκη γράφοντας ο ίδιος, το όνομα του (Marshall Tucker) πάνω στο πλήκτρο!

Η μπάντα μεγαλούργησε κυρίως στην δεκαετία του '70 με μία σειρά εξαιρετικών στούντιο άλμπουμ σημειώνοντας και εμπορική επιτυχία έχοντας το καλλιτεχνικό χάρισμα να ενώνουν πάνω σε αυτό το southern rock μοτίβο ήχους από την blues, country και jazz μουσική.

Η αρχική σύνθεση των Marshall Tucker Band, που σχηματίστηκαν το 1972, περιελάμβανε τον κιθαρίστα, τραγουδιστή και συνθέτη Toy Caldwell (1947–1993), τον βασικό τραγουδιστή Doug Gray, τον πληκτρά, σαξοφωνίστα και φλαουτίστα Jerry. Eubanks, τον ρυθμικό κιθαρίστα George McCorkle (1946–2007), τον ντράμερ Paul Riddle και τον μπασίστα Tommy Caldwell (1949–1980) και υπέγραψαν με την Capricorn Records και κυκλοφόρησαν το πρώτο τους άλμπουμ το 1973, με τίτλο το όνομά τους και σε παραγωγή του Paul Hornsby (Gregg Allman, Charlie Daniels Band, Elvin Bishop), ο οποίος έκανε και την παραγωγή των επόμενων δίσκων τους.

Oι Marshall Tucker Band έγιναν αμέσως αναγνωρίσιμοι και απέκτησαν έναν φανατικό πυρήνα οπαδών ενώ οι πωλήσεις ανέβαιναν άλμπουμ με άλμπουμ και παράλληλα το μεγάλο τους όπλο έγιναν οι ζωντανές εμφανίσεις που εξελίχθηκαν στην καλύτερη διαφήμιση της μπάντας σε σημείο να υπάρχουν χρονιές ώστε να δίνουν μέχρι και 300 συναυλίες ανά έτος!
Μάλιστα μία από τις κορυφαίες τους, συναυλιακές στιγμές σημειώθηκε στην Ευρώπη και συγκεκριμένα στο περίφημο φεστιβάλ του Knebworth στην Αγγία με headliners τους θρυλικούς Led Zeppelin.

Η έμπνευση και η δημιουργικότητα των Marshall Tucker Band στα '70s ήταν αξεπέραστη. Ξεκινώντας με το ομότιτλο ντεμπούτο τους το 1973 ενώ την επόμενη χρονιά το 1974  κυκλοφορούν δύο δίσκους το "A New Life" και το εκπληκτικό "Where We All Belong" που είναι διπλή κυκλοφορία αφού εκτός από την στούντιο έκδοση περιλαμβάνει και ένα live δίσκο με τις συμμετοχές των Charlie Daniels και Elvin Bishop.

Το 1975 ακολουθεί ακόμη ένα σπουδαίο άλμπουμ με τίτλο "Searchin' for a Rainbow" (1975) που γίνεται χρυσό και συμμετέχει ο κιθαρίστας Dickey Betts από τους Allman Brothers Band. Το 1976 κυκλοφορούν το "Long Hard Ride" με ένα υπέροχο εξώφυλλο πραγματικό έργο τέχνης από τον John Kosh ενώ το ομότιτλο κομμάτι προτείνετε για βραβείο Grammy.

Το 1977 κυκλοφορούν το πιο εμπορικό τους άλμπουμ που φέρει τον τίτλο "Carolina Dreams" και γίνεται πλατινένιο και το σινγκλ "Heard It in a Love Song" είναι πλέον από τα πιο πετυχημένα και δημοφιλή κομμάτια τους.

Ακολουθεί το αξιόλογο "Together Forever" (1978) που είναι και η τελευταία κυκλοφορία τους με την Capricorn Records λόγω χρεοκοπίας σε παραγωγή του Stewart Levine (Sly Stone, Joe Cocker, Dr. John) αυτήν την φορά και έπεται το "Running Like the Wind" (1979) που κυκλοφορεί από την Warner Bros. με τον ίδιο παραγωγό.
Το 1980 κλείνει ουσιαστικά ο πιο παραγωγικός κύκλος της μπάντας με το άλμπουμ "Tenth" ενώ σε αρκετά καλά επίπεδο κρατήθηκε και το "Dedicated" (1982).

Οι επόμενες στούντιο κυκλοφορίες των Marshall Tucker Band μπορεί να κράτησαν τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των αρχικών τους δίσκων όμως οι οπαδοί τους και κριτικοί θα μνημονεύουν και θα ασχολούνται επί το πλείστον με τις κυκλοφορίες της δεκαετίας του '70 μιας και εκεί συνέβησαν τα πιο ενδιαφέροντα δισκογραφικά πράματα για την ιστορική μπάντα.

                                                             

                                     "Live on Long Island 04-18-80"

Κανείς δεν μπορούσε να προβλέψει για ποιον λόγο στις 18 Απριλίου του 1980 θα ήταν η τελευταία παράσταση για την αρχική σύνθεση των Marshall Tucker Band.

Δέκα μέρες μετά το φινάλε της περιοδείας στο Nassau Coliseum, συνέβη ένα τραγικό γεγονός που σημάδεψε για πάντα την ιστορικό σχήμα. 

Ο μπασίστας Tommy Caldwell θα πέθαινε σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα και η μπάντα δεν θα ήταν ποτέ ξανά η ίδια.

Το "Live on Long Island 04-18-80" είναι ουσιαστικά ένας φόρος τιμής στον αδικοχαμένο μπασίστα και συνθέτη από τη Νότια Καρολίνα. Ο Tommy Caldwell απεικονίζεται στο εξώφυλλο του άλμπουμ και περιλαμβάνει πλήρη ηχογράφηση συναυλίας των Marshall Tucker Band. Ωστόσο, το άλμπουμ κυκλοφόρησε μόλις 26 χρόνια αργότερα στις 22 Αυγούστου του 2006.

H ιστορική εμφάνιση της μπάντας που έμελε να είναι και η τελευταία με την αυθεντική της σύνθεση ξεκινά με το υπέροχο "Running Like the Wind" από το ομότιτλο άλμπουμ του 1979 όπου απολαμβάνεις τα μελωδικά φωνητικά του Doug Gray συνοδευόμενο από το σαγηνευτικό φλάουτο του Jerry Eubanks και τις νοσταλγικές κιθάρες του Toy Caldwell.

Το "Last of the Singing Cowboys" έχει μία πιο jazz προσέγγιση όπου κυριαρχεί το σαξόφωνο του Jerry Eubanks παντρεμένο έξυπνα με τα τεχνικά τύμπανα του Paul Riddle αλλά και με το θαυμάσιο παίξιμο στο μπάσο από τον Tommy Caldwell.

Ακολουθούν τέσσερις σερί συνθέσεις από το άλμπουμ "Tenth" του 1980.
Αρχικά το "It Takes Time" που βασίζεται σε κάντρι ροκ ρυθμούς με όμορφα φωνητικά και μπόλικη southern κιθάρα στο σόλο. Στο "Cattle Drive" βάζουν την σφραγίδα τους τα αδέλφια Caldwell με περίσσιους και απολαυστικούς περφεξιονισμούς.
Στο "See You One More Time" η φωνή του Doug Gray σε πλήρη αρμονία με τα κιθαριστικά κελαιδίσματα του Toy Caldwell που σε ταξιδεύουν ενώ το "Sing My Blues" μας υπενθυμίζει πόσο αληθινό ROCK συγκρότημα είναι Marshall Tucker Band.

Η συνέχεια ανήκει στο "Take the Highway" από την παρθενική στούντιο κυκλοφορία τους, το 1973 με τις ψυχεδελικές και prog αναφορές να είναι εμφανείς και σε αυτήν την ατμόσφαιρα συμβάλει το εκπληκτικό παίξιμο στο φλάουτο από τον Jerry Eubanks αλλά και το εξίσου εμπνευσμένο και τρομερό παιξίμο του μπασίστα Tommy Caldwell.

Το "Heard It in a Love Song" προέρχεται από το πιο γνωστό και εμπορικό άλμπουμ της μπάντας το "Carolina Dreams" (1977), όπου το συγκεκριμένο τραγούδι έφτασε μέχρι το νο 14 των ΗΠΑ τσαρτ και είναι το πιο επιτυχημένο κομμάτι τους.

Το "Ramblin'" έχει έναν φρενήρη ρυθμό όπου το μπάσο του Caldwell πρωταγωνιστεί και κοντράρεται επιδέξια με τις κιθάρες φλερτάροντας έντονα με την jazz.

Το "Fire On The Mountain" προερχόμενο από τον δίσκο του 1975 με τίτλο "Searchin' for a Rainbow", είναι σύνθεση που την υπογράφει ο έτερος κιθαρίστας της μπάντας George McCorkle και την οποία είχε απορρίψει ο Charlie Daniels, ο οποίος είχε πολλαπλές συμμετοχές στα άλμπουμ της μπάντας. Επιπρόσθετα θεωρείται μία από τις πιο κλασσικές southern συνθέσεις και στιχουργικά αναφέρεται σε μια οικογένεια που ξεκινά από το σπίτι της στη Νότια Καρολίνα αναζητώντας να βγάλει χρήματα από το χρυσό. Στο τέλος, ο άνδρας της οικογένειας καταλήγει να πυροβολείται και να σκοτώνεται ενώ η χήρα του να μένει πίσω χωρίς καμία αξίωση.

Ακολουθεί η κάντρι μπαλάντα "In My Own Way" που προέρχεται από το χρυσό άλμπουμ "Where We All Belong" (1974) και είναι ίσως η πιο λυρική στιγμή της συναυλίας.

Το "Desert Skies" μας δίνει μία πιο ανάλαφρη jazz/rock εκδοχή της μπάντας με τα πνευστά να δίνουν τον τόνο ενώ στο "24 Hours at a Time" οι ταχύτητες ανεβαίνουν όπου κυριαρχεί ένα ατελείωτο τζαμάρισμα με τις κιθάρες, το σαξόφωνο καθώς και τα υπόλοιπα όργανα να παίρνουν φωτιά. Μία πραγματική jazz southern rock πανδαισία!!!

Το "Can't You See" είναι σίγουρα από τις όμορφες και συνάμα καλύτερες συνθέσεις των Marshall Tucker Band όπου η υπέροχη βραχνή φωνή του Toy Caldwell αντικαθιστά τον Doug Gray κα δίνει στο τραγούδι μία ακόμη πιο southern rock γοητεία μέσα σε κλίμα αποθέωσης από το κοινό.

Το "Searchin' for a Rainbow" από το ομότιτλο άλμπουμ του 1975 ακολουθεί πιστά τους κάντρι ρυθμούς ενώ το άλμπουμ κλείνει με το εξαιρετικό "This Ol' Cowboy" δίνοντάς μας έναν πολύ μελωδικό jazz rock επίλογο.

Μετά την συναυλία του "Live on Long Island 04-18-80", οι Marshall Tucker Band δεν θα ήταν ποτέ η μπάντα που μεγαλούργησε στην δεκαετία του ΄70 με ένα σταθερό και ταλαντούχο σύνολο.

Χαρακτηριστικό για την εποχή του ήταν ότι, το συγκρότημα διαπερνά το μοναδικό ρεπερτόριό του σε όλες τις συναυλίες του με τον άτυχο  Tommy Caldwell να αρπάζει συχνά το μικρόφωνο ανάμεσα στα τραγούδια για να προτρέπει τόσο το κοινό όσο και τους συμπαίκτες του να απολαύσουν και να συμμετέχουν με την ψυχή τους σε όλο αυτό που συνέβαινε εκείνο το βράδυ στη Νέα Υόρκη

Δυστυχώς, αυτός ο χαρισματικός μπασίστας θα έσβηνε για πάντα μόνο δέκα μέρες αργότερα από εκείνη την ανοιξιάτικη συναυλία, και οι Marshall Tucker Band θα αναγκάζονταν να περάσουν σε ένα νέο και λιγότερο σημαντικό κεφάλαιο της ζωής τους.

 

Φώτης Μελέτης